De vier adventsweken

De adventsweken zijn een jaarlijks terugkerende voorbereiding op de geboorte van het licht.

Ons innerlijke licht is niet van deze wereld maar is van een hogere orde, ons geesteszelf.

De tijd vóór de geboorte van het licht zijn we het meest verstoken van het licht. De adventsweken zijn de meest donkere weken waarin we de kracht van de zonnegeest moeten missen en het meest op onszelf geworpen worden. Dit is de tijd van de beproeving. Maar hoe groter de kracht, hoe groter de moeite die we inzetten om bij dit licht te blijven, des te sterker wordt onze relatie ermee. Hierdoor zal de fysieke sluier verbranden, verteren en het licht zal er steeds meer doorheen schijnen.

De  wachter aan de drempel, gehuld in de ondoordringbare duisternis van de winternacht, aan de vooravond van het kerstfeest zegt tot iedere mens, ook al zijn wij ons dat gewoonlijk niet bewust:  

“Overschrijd mijn drempel niet voordat je de zekerheid hebt dat jijzelf  de duisternis voor je zult verlichten; doe ook geen enkele stap voorwaarts zonder je te vergewissen dat je genoeg brandstof hebt in je eigen lamp”.
(pag 161 GA 10 hfdst: de wachter aan de drempel)

De eerste adventsweek; de vuurproef

Hoe valt de sluier en staat alles onverhuld voor je? Door het geestelijk verbrandingsproces valt de sluier van de zintuiglijke wereld weg. Dit is de vuurproef.

Hoe kan je relatie met en je vertrouwen in de geestelijke wereld groter worden door je ervaringen? Kun je leed, teleurstellingen, bedrog, mislukkingen e.d. dragen zoals Jezus zijn geselingen, bespottingen, doornenkroon en kruis kon dragen? Kun je de doornen met kalmte, ongebroken kracht en innerlijke grootheid dragen omdat je leeft in een onwankelbaar vertrouwen in de hogere gerechtigheid, die de wereld onzichtbaar bestuurt en de mens door leed, teleurstellingen en mislukkingen op de proef stelt? Leeft de geest in je of de fysieke wereld?

Dan onthullen zich de tekens van het verborgen schrift. Dit zijn de gegeven gebeurtenissen en wezens van de geestelijke wereld. Door deze tekens, leer je de taal van de dingen. In deze taal openbaart ieder ding en ieder wezen zijn verborgen oorspronkelijke naam, het diep in zijn wezen gelegen deel van het oer-wereldwoord, dat ooit onze wereld schiep.

Hierdoor kan je binnendringen in het mysterie van het kosmische wereldwoord, de goddelijke Logos. Ieder klein wezen of ding draagt een deeltje hiervan.

Staal je zwaard

Verbrand de sluier van de fysieke wereld door je vuur, jouw moeite waarmee je de beproevingen doorstaat en staal in dit vuur je zwaard, je zwaard van de hogere gerechtigheid van de geestelijke leiding.

Dit gestaalde zwaard is het beeld van jouw ongebroken kracht, innerlijke grootheid en een onwankelbaar vertrouwen in de hogere macht.

In de eerste adventsweek heb je
door je vertrouwen in de hogere leiding,
de sluier verbrand van de zintuiglijke wereld
waardoor de bovenzinnelijke tekens van het wereldwoord,
die het meest innerlijke wezen zijn van ieder ding of wezen op aarde,
zich geopenbaard hebben.

De tweede adventsweek

In de tweede week wordt er van je gevraagd om van hieruit te bewegen.

Maar dan ook alleen van hieruit en vanuit niets anders!

Deze week is de vraag: Beheers je jezelf door je plicht, die gehoor geeft aan jouw morele ordening, te doen, spreken en denken of geef je toe aan eigen willekeur; driften, instincten, verlangens, wensen, hartstochten of ander egoïsme?

Wanneer je wel handelt vanuit je eigen willekeur, dan zal er iets anders gebeuren dan bedoeld.

Het gaat hier vooral om de ‘zelfbeheersing’; het heer worden over je zelf.

Wanneer je al in je dagelijkse leven geleerd hebt om te handelen, spreken en denken vanuit hogere idealen, dan zal de waterproef je beter afgaan.

Het gaat er deze week om dat je je plicht aan de hogere ordening niet verzaakt.

Hoe meer je vuurproef je sluier verteerd heeft, hoe dichter je handelen, spreken en denken aan zullen sluiten bij de Logos.

Hierdoor komen we bij het ‘absoluut en zeker oordeelsvermogen’.

Voed en scherp je zwaard

Door het vuur van je vertrouwen in de hogere leiding smeed je je eigen Michaëlische zwaard.

Dit levende, kosmisch gestaalde zwaard wordt gevoed door in onszelf het zintuigvrije, kosmisch geordende denken levendig te maken.

Oefen deze week weer de woord en beeldmeditaties (zoals het rozenkruis) door Steiner gegeven.

Hoe meer je dit weer in je ziel tot leven roept, hoe meer dit tot een zelfstandig, levend wezen wordt en je absoluut en zeker oordeelsvermogen voedt.

Dit absoluut en zekere, zuivere oordeel is de scherpte van je zwaard.

Denk aan de Boeddha Dharma

Mijn paard draagt de naam, diep deemoedig
Mijn  schild is vervaardigd uit waarheid
En mijn  zwaard is geslepen door inzicht.

Dit is het zwaard;

Ontsluiert door het vuur van ons vertrouwen in de  hogere leiding;

gesmeed door ons plichtsgetrouwe handelen in de tweede week;

gescherpt door ons zekere en zuivere oordeelsvermogen;

Het inzicht van ons zuivere oordeel,

gevoed door ons zintuigvrije denken;

ontwikkelt door meditatie.

.

Het beeld van vrouwe Justitia met weegschaal en zwaard is hiervan ook een bedoelde afbeelding.

De derde week van advent; de luchtproef

Door in de eerste week een rotsvast vertrouwen te houden in de hogere leiding

Verbrandt de aardse laag en wordt het wezenlijke in ieder ding of wezen ervaarbaar.

Hiervanuit wordt in de tweede week zuiver gehandeld, gedacht en gesproken. De eigen willekeur, egoïsme e.d. mogen niet meer meespelen in het eigen handelen, denken en spreken.

In de derde week wordt geleefd in dit licht en is iedere aardse impuls verdwenen. Er wordt op ieder moment gehandeld vanuit het ‘hogere zelf’. Op ieder moment wordt gehoor gegeven aan de geestelijke ingeving. Iedere aarzeling, twijfel, angst is verdwenen als een oud kleed dat men droeg.

Wat je weerhoudt om naar jouw geestzelf te luisteren moet overwonnen worden.

Het gaat om de ‘tegenwoordigheid van geest’ via zichzelf aan het licht te brengen.

Deze eigenschap dient in deze derde week aan het licht te komen om met kerst het licht van het ‘hogere zelf’ geboren te laten worden in zichzelf.

De witte lelie,
de gezuiverde ziel.
Het zwaard,
De innerlijke kracht
in het hogere zelf;
schenken de lichtende kroon;
de verbinding tussen aardemens en hemel