‘Mijn oosten’ waar de zon op kan komen aan mijn horizon

het verlevendigen van de windrichtingen door maan en zon te verbinden met mijn horizon.

‘Mijn oosten’

(wanneer ik over ‘mijn oosten’ spreek, bedoel ik het oosten als ‘Karsvar Savahi’, zoals besproken in post: Mijn horizon en windrichtingen). Het is het gebied aan de horizon waar de zon op kan komen. De zon beweegt zich langs dit gebied van de zomerzonnewende tot aan de winterzonnewende

Wanneer ik met deze blog begin is het bijna 21 juni, de langste dag van het jaar. De zon staat op haar hoogste punt aan de hemel, maakt de grootste boog van het jaar en komt bijna bij haar zomerzonnewende. De dagen duren lang en de nachten kort. Ook komt de zon het meest noordelijk op aan de horizon en gaat aan de andere kant het meest noordelijk onder. (nadenkertje) Dit is dus hét moment om de opkomst van de zon waar te nemen aan je horizon. Hierdoor weet je namelijk tot waar jouw meest noordelijke punt van je oosten en westen ligt en waar dus ook je noorden ligt…….

Methode

Neem een vast standpunt in je huis, bijvoorbeeld slaapkamerraam of plek in de tuin waar je goed zicht hebt op het oosten. Neem goed waar, waar de zon opkomt aan de horizon rond 21 juni. Neem voor de zekerheid enkele dagen ervoor en/of erna. Het kan namelijk opeens bewolkt zijn. Het punt waar je de zon ziet opkomen is de markering voor jouw meest linkse grens van jouw oosten en tevens voor de rechter grens van jouw noorden.

Zonsopkomsten

Ik ben al enige tijd bezig met het fotograferen van de zonsopkomsten door het jaar heen vanuit mijn slaapkamerraam. Eerst dit ik dit alleen op markante momenten zoals bij de zomer- en winterzonnewende en bij de lente- en herfstevening. Gelukkig heb ik vanuit mijn slaapkamerraam een goed zicht op het oosten. Deze momenten deelde ik al enkele jaren met mijn ‘sterrenvrienden-groep’.

Vanaf 06 juni 2022, ben ik gaan proberen om de zon dagelijks bij opkomst en ondergang op te zoeken vanuit hetzelfde standpunt, te beleven en fotograferen. Natuurlijk zal het niet iedere ochtend helder zijn of ben ik in de gelegenheid om dit momentje te creëren maar ik zie wel waar het schip strand. Ik ben benieuwd wat ik onderweg ga beleven…

Hierdoor heb ik een veel intiemere band met de zon gekregen en geeft de plek aan de horizon de relatie met het dierenriemteken aan. Hierdoor kan ik ook meteen zien in welk dierenriemteken de maan of andere hemellichamen staan wanneer ze opkomen. De foto’s van de zonsopkomsten benoem ik naar het dierenriembeeld waarin de zon daadwerkelijk op dat moment staat, siderisch dus. (niet tropisch) Daarnaast kunnen enkele mijmeringen volgen.

Logboek: Zonsopkomsten aan mijn horizon

22-03-2022 Vissenzon. Lente-equinox. Mooi boven het middelste huis vóór de twee schoorstenen valt het lentepunt nog in de Vissen. (Vissentijdperk)

12-05-2022 Ram/Stierzon. Ik heb aan de horizon twee ‘Ramhuizen’ met ieder twee hoornen (schoorstenen). Precies bij de Spar begint mijn Stier-horizon. Mijn Stier-Spar is begin 2023 geveld.

Op bovenstaande afbeeldingen komt de zon nog in de takken van de spar op. Het is bijna 21 juni, de zomerzonnewende. Dit betekent dat hij bijna stil (stationair) komt te staan en weer teruguit gaat lopen langs de horizon. De rechterkanteel van mijn schuur lijkt de grenspost te zijn van mijn ‘oosten’. Het volgend jaar zal deze grote spar er niet meer staan.

Verder naar het noorden zal ze na st. Jan niet meer gaan. Hier vlak voor de rechterkanteel van ‘mijn schuur’ is haar keerpunt. Hier is het grenspunt van het ‘oosten’. Hierna gaat ze weer teruglopen langs de horizon, naar rechts. Ze staat nu in het einde van het sterrenbeeld de Stier en aan het begin van de Tweeling. Langzaam zal zij weer iedere ochtend langs de horizon richting het zuiden lopen. Dan zal zij achtereenvolgens in de sterrenbeelden: Tweeling, Kreeft, Leeuw, Maagd, Weegschaal en Schorpioen staan. Dit is het bijzondere van verschillende standpunten. Los van de aarde zie ik de zon doorlopen van de Stier naar de Tweeling maar langs de horizon zie ik de zon teruglopen na de Stier in de Tweeling! Het lijkt logisch maar is zo magisch.

We zitten na st. Jan, dus de zon is weer aan het ‘zakken’ of ook anders gezegd: Bij zonsopkomst naar rechts aan het lopen langs de horizon. Van de uiterste linkergrens van het ‘oosten’ loopt de zon nu naar de uiterste rechtergrens van het ‘oosten’. (zie Zonsopkomst 1)

De zon is nu op haar terugweg. Hij stond een tijdje terug ook op deze plek maar dan in de Stier. Ik kan het verschil niet zien. Ik weet het wel. Nu zoek ik dus via mijn denken in een gebied voorbij het zintuiglijke. Ik kom in het geestelijke dat buiten de waarneming ligt. Dit is nou precies het verschil wanneer je tropisch of siderisch naar de hemellichamen kijkt. Het siderische vraagt een geestelijke blik terwijl je bij het tropische meer zintuiglijke indrukken kunt koppelen.

Nu kijk ik siderisch; ten opzichte van de sterren. Nu betrekken we de geestelijke krachten van de vaste sterrenwereld bij de zon. Iedere keer wanneer ik dit probeer te bevroeden wat ik waarneem, oefen ik mijn geestelijk waarnemingsorgaan. Ik vraag mijzelf: Wat is het verschil met de zon nu en toen hij voor de Stier stond? Hoe anders is de zon? Het is goed om deze vragen te stellen en in de ziel te laten leven. Daarmee wek ik mijn geestelijk waarnemingsorgaan.

De zon staat nog in de Tweeling terwijl ze wel aan de rechterkant van mijn boom gekomen is. Dit zou een mooi merkteken zijn voor het Tweelinggebied. In ieder geval was het al mijn stijgende Stierboom, nu is het ook mijn dalende Tweelingboom.

De zon is hier al een kwartiertje op. Ik was te laat en wilde in eerste instantie niet opstaan om een foto te maken. Toch ben ik opgestaan en heb een foto gemaakt omdat deze positie mij toch nog genoeg kon vertellen over het dierenriembeeld en mijn horizon. Ook al was het geen zonsopkomst meer en stond de zon al iets boven de horizon, toch kon ik bewegelijk genoeg denken om te bepalen waar hij opgekomen was en in welk dierenriembeeld hij dus stond.

Dit herinnerde mij aan een voorval dat ik gisteren had. Gisteren merkte ik namelijk bij de opkomst van Jupiter dat ik kon bedenken door mijn methode in welk dierenriembeeld hij staat. Zie onder:

Ik heb geen foto van Jupiter gemaakt omdat mijn camera in mijn telefoon te zwak is om in de nacht van Jupiter een foto te maken. Daarom heb ik een afbeelding van het astro programma Sky Safari 7 pro bijgevoegd. Toch merkte ik dat ik kon denken waar Jupiter op was gekomen en wist dat dit het Vissengebied van mijn horizon is. In het astro programma zag ik daarna dat Jupiter inderdaad in de Vissen stond (zie afbeelding hierboven). Hierdoor kreeg ik de beleving dat ik door mijn methode nu ook kon bedenken in welk dierenriembeeld planeten staan zonder het sterrenbeeld fysiek erachter te kunnen zien en/of herkennen maar door te bedenken waar de planeet is opgegaan aan mijn horizon en deze plek als Vissenplek te herkennen. Dit geld ook voor de maan. De methode van de windrichtingen gaat verder dan ik van te voren had kunnen bedenken.

Ik bedacht mij dat ik ook een fototoestel vast had kunnen neerzetten welk dagelijks automatisch een foto maakt waardoor je een mooie compilatie-plaatje van een analemma kunt maken of alle zonsopkomsten langs de horizon in het jaar naast elkaar zetten als compositie. Wat ik doe is natuurlijk veel intensiever en lijkt natuurlijk gekkenwerk. Wat ik echter merk door dit te doen is dat ik een diepere relatie met de zon en de dierenriem krijg. Ik wordt bijvoorbeeld nu ‘gewaarschuwd’ voordat de zon opkomt zodat ik klaar kan gaan staan met mijn camera. Er is communicatie, een lijntje ontstaan. Dat had ik van te voren nooit kunnen bedenken en is natuurlijk veel waardevoller dan dat mooie plaatje…

Vakantie

Horizon verwijdend
Verliezend in zintuiglijke illusies
Verdromend in zomerige imaginaties
Zelfbewustzijn aangewakkerd
Door initiërend, hemels, Perseïdisch meteoorijzer
Voorzeggend de strijd om de Geest
Loodwerking geactiveerd door Saturnusoppositie
Een grote zielereset
Naar hemelse fabrieksinstelling
Op het magische grensvlak
Van dynamische zee en statisch land

Peter Evers

Na een halve maancyclus vakantie ben ik weer terug op mijn stekkie en is het al weer bijna nieuwe maan. Toen ik net op de camping was hebben we een prachtige volle maan meegemaakt. Teruggekomen is het op de tweede ochtend (de eerste was het bewolkt) alweer gelukt om, iets over zeven, een zonsopkomst vast te leggen. Onderstaande foto laat zien dat de zon de afgelopen twee weken in de Leeuw is overgegaan.

Regulus, de hartster van de Leeuw, staat precies waar de Italiaanse cipres met zijn mooie pluim staat aan mijn horizon (zie foto hierboven). Dit is een markant herkenningspunt voor de hoofdster van de Leeuw.

Ik besef mij opeens iets. Wanneer je zo naar de afbeelding van mijn astro-software kijkt zie je het sterrenbeeld Leeuw links van de zon liggen achter de horizon. Het sterrenbeeld Leeuw ligt achter de huizen en bomen die nu links van de zon aan de horizon liggen. Dit is een ruimtelijk beeld op mijn telefoon maar ook werkelijk aan de hemel staat daar het dierenriembeeld van de Leeuw. De zon zal de komende weken zich verder verplaatsen in het sterrenbeeld Leeuw. Dit zal in een schuine as verlopen door de schuine as van de aarde.

Nu gebeurt er echter iets magisch.

De zon zal zich steeds meer naar rechts gaan verplaatsen ten opzichte van mijn horizon. Dit betekent dat het sterrenbeeld Leeuw omhoog schuift maar tegelijk mee gaat verschuiven naar rechts en zich dus steeds weer opnieuw, verbind, ruimtelijk gezien, met mijn horizon. Dus niet zoals we haar nu op de foto boven de horizon zien staan maar zich steeds verplaatsend. Het statische beeld wordt dynamisch. Dit beeld zal zich dagelijks verplaatsen naar rechts. Door de dynamiek van de aarde beweegt het sterrenbeeld zich naar rechts en ontstaat een dynamisch, zich steeds met de aarde verbindend, naar rechts verplaatsend sterrenbeeld wanneer je de zonsopkomst met de aarde verbind zoals in deze methode. Machtig om te beleven hoe de wereld van de sterren zich dagelijks, dynamisch met de horizon verbind. Ieder ruimtelijk beeld aan de hemel verlevendigd zich steeds weer door de dynamiek van aarde en zon en de verbinding van de zon met mijn horizon. Interessant…

Bij de stijgende beelden voor de zomerzonnewende, viel mij dit proces nog niet op. Toen liep de zon naar links langs mijn horizon en stonden de beelden ook ruimtelijk die kant op. Toch verschoof ook toen het beeld dagelijks aan de horizon. Dit had ik mij toen nog niet gerealiseerd..

Prachtige zonsopkomst, stralend door de wolkenlaag heen. Weer een mooie leeuwzonsopkomst. het huis met de twee schoorstenen die op de heenweg mijn Ramhuis karakteriseerde, staan op de terugweg karakteristiek voor het Leeuwhuis. De schoorstenen staan voor de poten van de Leeuw.

08-09-2023 Leeuwzon

10-09-2023 Leeuwzon bij zijn achterste poot.

16-09-2023 Maagdzon vlak voor de herfstequinox. Ik heb dit jaar sterk beleefd hoe de maagdzon mij in mijn binnenwereld aansprak. Ik voelde hoe ik onder mijn middenrif terecht kwam in de meer onbewuste binnenwereld. Tijd om meer naar binnen te gaan en de buitenwereld te verlaten.

23-09-2023 Maagdzon. De zon komt nu na 07.00u op en dan zit ik al op de fiets. Dus nu alleen nog een foto maken in het weekend.

24-09-2023 maagdzon.

01-10-2023 maagdzon

Wanneer de zon in deze tijd van het jaar om 8.30u opkomt, ben ik al op mijn werk of onderweg naar mijn werk en kan ik geen foto meer van de zonsopkomst maken vanaf dezelfde plek. Daarom hangt het nu van de weekenden en het weer in de weekenden af of ik een foto kan maken. Gelukkig was het vandaag gelukt en realiseer ik mij wat een prachtige Sophia-kerk ik in het oosten heb liggen. Wanneer de zon achter de kerk opkomt is dat in het gebied van de maagd/jonkvrouw. Onze heilige zuivere ziel, Sophia.

14-10-2023 maagdzon. De ‘Maagdzon’ licht mijn ‘Sophia-kerk’ op.

13-03-2022 Vissenzon. Net over de grens, in het begin van de Vissen piept zij net naast de kerk om het hoekje. Ik heb dus een Watermankerk met Vissenhuizen ernaast.

17-03-2022 Waterman/Vissenzon (siderisch). In het midden van het eerste huis eindigt de Waterman en begint de Vissen die tot voorbij de flats duurt. Deze flats liggen aan de Maas waar de vissen zwemmen.