Planetengriep

15 maart 2013, 5 Planeten reizen ’s nachts en overdag mee met de zon.

Deze maand komt daar de Maan weer bij. Dan is het een gezin met 6 kinderen dat ons licht bepaald. De zon is enkele weken geleden Neptunus  gepasseerd en is nu op weg naar Uranus. Mercurius en Venus slingeren zoals altijd om haar heen. Mars slingert in de Vissen nu mee. Neptunus en Uranus zijn verre gasten die als twee wachters de zon posteren.

Het is 20 maart 2013, de astronomische lente is begonnen. Over de gehele aarde zijn de dag en de nacht even lang. Het is koud buiten. Er ligt een laagje van 5 cm sneeuw. Het is vreemd weer de laatste tijd. Weermannen spreken van een onrustig weerbeeld. De winter blijft maar aanhouden en het klaart niet op. Een griepepidemie heerst over het land en houdt lang aan. Mensen zeggen dingen waar ze later spijt van krijgen. Op school schelden, schoppen of slaan sommige kinderen  sneller dan normaal. Wat is er aan de hand?

Het normale lijkt verdwenen. Wat is normaal? Normaal is wat er op dit moment van het jaar op deze plek op aarde jaarlijks gebeurd. Dit heeft te maken met een jaarritme wat we gewend zijn. We zijn gewend dat als de lente begint de winter verdreven is en de bomen en struiken beginnen te ontluiken. De vogels ijverig hun lokroep zingen en de kinderen eindelijk weer buiten kunnen knikkeren. Wanneer dit op  grotere schaal en vooral ook klimatologisch anders is, is het goed om naar invloeden te kijken die het klimaat en ritmes bepalen. De vaste sterren kunnen het niet zijn omdat die een vast, schrijdend ritme volgen. De zon en de maan volgen ook een stabiele baan die een vast ritme hebben. Interessanter is het om naar de planeten te kijken. Deze zijn veel bewegelijker en veranderlijker dan de rest. Zij kunne grote kosmische ritmes beïnvloeden. Natuurlijk volgen ook zij patronen en zijn ingebed in grotere patronen. Echter zij kunnen kleinere jaar en seizoenritmes veranderen. Wanneer we zo naar de planeten kijken gaat het erom of de zon zijn baan vrij van invloeden kan doorlopen. Dit is zijn vaste grote ritme. Wanneer de zon vrij  van invloeden een bepaald sterrenbeeld doorloopt zoals altijd zijn er geen storende invloeden op klimaat, seizoen of mens. Ook de twee onderzonnige planeten, Mercurius en Venus zijn de twee kinderen onder moeders rok. Zij zwermen altijd rond om haar heen en zullen geen ritme verstoren maar eerder versterkend naar binnen toe werken. Met de buitenzonnige planeten is het echter anders gesteld. Zij kunnen de zon voor maanden tot een jaar met rust laten en dan opeens weer aankomen en de zon van buitenaf beïnvloeden.  Mars, Jupiter en Saturnus zijn de grote pubers die het huis uit zijn en af en toe nog eens aankomen en hun eigen leefwijzen het ouderlijk zonnehuis binnenbrengen.  Dit verlegt de aandacht naar buiten toe en werkt naar binnen toe verzwakkend. Het bovenritme komt wat losser van het onderritme.

Onze lagere mens probeert de kosmos te spiegelen. Wanneer dit ritme verstoord is probeert het ook dit verstoorde ritme na te bootsen. Bij mensen die wat robuuster in elkaar zitten zal het bovenritme alleen maar meer geactiveerd worden om het onderritme te pakken te krijgen. Echter bij mensen die op dit vlak losser in elkaar zitten zal het op elkaar inspelen van deze twee ritmen alleen maar slechter verlopen met alle gevolgen van dien. Ook het lagere organische leven zoals bacteriën en virussen krijgen daardoor  meer kans om op te spelen. Een goede bodem voor een griepepidemie over een grote groep mensen, land of volk. Voor kinderen die sowieso nog niet zo verankerd zijn als de volwassene en speciaal die kinderen die al wat losser in elkaar zitten…..werkt deze tijd niet zo omhullend maar eerder impulsen uit de onderpool stimulerend. Ook bij kinderen kunnen wij ons hier iets bij voorstellen in hun gedrag. Bij ons op school houdt ik de planeten in de gaten en wanneer ik buitenzonnige planeten in een periode bij de zon zien komen nemen wij extra maatregelen om bepaalde kinderen meer te begeleiden of taken te laten doen tijdens de pauzes e.d. Natuurlijk spelen er altijd veel meer factoren een rol, maar toch.  Jammer dat artsen of verzorgingstehuizen niet de planeten in de gaten houden. Waarom niet?

Peter Evers

20 maart 2013